...nie musiałaś...

Mawr

...powiedziała Maike powoli, patrząc na bezmiar zniszczeń i ogrom apokalipsy.
Fakt, Wilczyca dała czadu. Cóż, sprawdzanie, czy proch z rumem wrzucony do kominka da lepsze efekty niż rozżażone węgle wrzucone do zwykłego prochu efekty dało niesamowite.
- Przesadzasz - oznajmiła Mawr tonem prawie beztroskim, przechodząc nad zgliszczami ławy. Niecierpliwym ruchem strząsnęła resztki jakiegoś kubka z ubrania i podeszła do stosu kamieni, co to do przed chwili kominkiem był. - Widzisz? Jak się uprzesz, to ognisko rozpalisz!
- Mawr! - szczeknęła Marchewka, kopiąc pobliskie drzazgi z krzeseł. - Karczmarz nas zabije!
Uwaga ta doprowadziła do perlistego śmiechu ciemnowłosej panny Sabretooth. Znaczy się, mewy poderwały się z pobliskich dachów domów, słysząc ten ochrypły ryk.
- On na sam nasz widok w gacie robi - stwierdziła w końcu Wilczyca.
- On tak. Straż już nie.
Zapadła taka nieprzyjemna cisza. W końcu Mawr uśmiechnęła się iście po wilczemu i usiadła na krześle z trzema nogami.
- Nooo, to ja tu na nich poczekam i wszystko im wyjaśnię. Ty ze mną.

Maike Sabretooth

- Marzenia ściętej głowy! Niech cię szlag! - fuknęła Maike, rzucając Wilczycy takie spojrzenie, że gdyby wzrok mógł zabijać, jej najprawdopodobniej nie byłoby już pośród żywych.
- Nie mam najmniejszego zamiaru siedzieć tutaj i czekać, aż któryś z przedstawicieli szanownej Straży raczy się do tej zapuszczonej karczmy pofatygować. Tak więc - żegnam. Powodzenia i krzyżyk na drogę, moja droga.

Aelly

Aelly weszła do karczmy i w progu zamarła. Nikt tego nie widział, lecz powieka oka pod opaską skrytego lekko zadrgała. Dłonie w rękawice obleczone, obróciły się lekko w nadgarstkach strzykając głośno. Wreszcie otworzyła lekko usta i wrzasnęła głośno, jak na pozornie niezbyt wrzaskliwą babę.
- Oż, w... Co to, do jasnej cholery jest?!

Mawr

- Doświadczenie - powiedziała Wilczyca beztrosko, machając Maike i uśmiechając się uroczo. - Ale się spod kontroli wymknęło i, co najgorsze, niestety rum też poszedł w cholerę. Ale nie denerwuj się, Hydro moja, wszystko Wilczyca ma na oku i pilnuje - stwierdziła Mawr, siadając wygodniej i z właściwym sobie urokiem tak oto nadając Aelly nowy przydomek. Hydra. Nie krzyczy, a tak samo wredna.

Tasce

Tasce siedziała sobie skulona pod jedną z osmalonych ścian, nad sobą mając jakąś resztkę stolika. Szpilkę zdecydowanie można było określić, jako najbardziej strachliwą z Szablozębnych. W dobrym domu się wychowała i teraz to się na niej odbija. Strażników bała się panicznie, może właśnie dlatego za najlepsze miejsce do przebywania obrała sobie podłogę.

Aelly

- Jeszcze od Hydr mnie będzie wyzywała! - Aelly obruszyła się teatralnie, jednak uderzyła ją trafność tego przydomka. Choć już po chwili otrząsnęła się z tych myśli i znów przekonana była o wybujałej wyobraźni Wilczycy. Bo przecież ona - Hydrą?! - I co dalej? - rzuciła jakby od niechcenia siadając na rogu lady.

Ciryaquen Sabretooth

-Taa, pilnuje..- Powiedziała z dozą powątpiewania z tym swoim ironiczno-szyderczym uśmieszkiem na twarzy. Cicho, pod nosem, ale tak, żeby i do uszu Wilczycy doszło. Ze stojaka koło kominka stojącego w dłoń pogrzebacz chwyciła. Życiem ryzykując delikatnie popiół w kominku rozgarnęła. Jakieś nie do końca spalone prochu i rumu cząsteczki znów się odnalazły nowy wybuch tworząc, aczkolwiek słabszy o wiele. Cuen odskoczyła z piskiem radosnym. Szczeniak!

Aelly

- Szczeniak! - wrzasnęła do Cuen zachrypniętym głosem i znikąd wyjęła nabitą już fajkę. Z rozkoszą zaciągnęła się przymykając oczy. - No, ale jak teraz strażnicy nie przyjdą, to jesteśmy prawdziwymi szczęściarami.

Tasce

- Dziecko szczęścia! - Wrzasnęło nagle pseudo-dziecko-szczęścia, które gdyby nie wpadło do rzeki było by teraz młodą dama na wydaniu, córką bankiera do tego. Sensu jej jakże zawiłej wypowiedzi nie zrozumiał nikt, ale to dość normalne, bo choć Tasce przecież miała swój własny świat, o czym wszyscy są poinformowani, tak więc nie było żadnego powodu do przejmowania się jakże głęboką treścią jej słów.

Mawr

- Hydro, głupcy szczęście mają. Żaden się tu nie pojawi - zapewniła Wilczyca z udawaną bestroską, z zainteresowaniem przyglądając się wyczynom Cuen. - Migotko, nie sparz się aby.

Ciryaquen Sabretooth

Spojrzała na Mawr wrogo, mrużąc przy tym swoje ślepia złe.
-Nie nazywaj mnie tak!- Syknęła pogrzebacz niebezpiecznie do góry podnosząc. Jeszcze chwila spojrzeniami się pomierzyły, po czym Cuen fuknęła jak kotka z powrotem się swojemu wysublimowanemu zajęciu poświęcając.

Aelly

Aelly zaśmiała się perliście, choć raczej niewesoło. W rodzinie Wilczyca, teraz kotka. A ona sama - Oczko biedne, bo tylko wredne odrobinkę. I jak ona w tym brutalnym świecie przeżyje?

Tasce

A Szpileczka połączyła się z Oczkiem w tym ubolewaniu nad egzystencją własną, marną. Kotuś, Wilczek, a one dwie, biedne i same będą musiały zginać marnie, bo żadna przyszłość ich nie czeka.

Ciryaquen Sabretooth

Myliły się wielce co do przyszłości bez miłości. Zawsze szpilkę komuś w oko wetknąć można!

Mawr

Wilczyca zaśmiała się znów, widząc tą niewerbalną komunikację sióstr krwi.
Nagle uśmiech spełzł z jej twarzy zabliźnionej jak szmatą starty.
- Co tu się dzieje, obywatelki?! - ryknął barczysty strażnik, wpadając ze swą bandą na pobojowisko.